Jak działa srebro koloidalne?
O prozdrowotnych, antyseptycznych właściwościach srebra wiedzieli już starożytni. W czasach antyku o jego zbawiennych prozdrowotnych właściwościach wspominał Hipokrates żyjący na przełomie V i IV wieku p.n.e. Jakie właściwości ma srebro? Metal ten wchodzi w reakcję z drobnoustrojami, uszkadzając je i w ten sposób uniemożliwiając ich prawidłowe funkcjonowanie, a przede wszystkim, namnażanie się.
Czym jest srebro koloidalne?
By odpowiedzieć na to pytanie, przypomnijmy najpierw, że pierwiastki, jakie znamy z układu okresowego, najczęściej nie występują w przyrodzie w stanie czystym. Przeważnie spotykamy je w naturze w formie związków lub jako składniki różnego rodzaju złożonych mieszanin. Srebro występuje w przyrodzie zarówno w stanie wolnym, jak i zatopione w minerałach, takich jak argentyt czy chlorargiryt. Wydobywane przez człowieka jest mieszanką rud miedzi, złota, ołowiu i cynku. Używane w medycynie tradycyjnej oraz niekonwencjonalnej także nie ma formy czystej – w użytku są związki srebra metalicznego, koloidalnego, jonowego oraz nanocząstki. Koloid to specyficzne połączenie dwóch substancji, roztwór, w którym w jednej substancji unoszą się bardzo drobne partykuły drugiego składnika. Gołym okiem postrzegamy taką mieszaninę jako jednorodną masę, jednak pod mikroskopem ujawnia ona swoją prawdziwą strukturę. Przykładem koloidu może być majonez: w środowisku, jakim jest olej unoszą się w tym wypadku drobinki żółtka, jednak substancje nie łączą się w jednorodną masę. Czym zatem jest srebro koloidalne? Są to bardzo drobne grudki srebra unoszące się w białku lub żelatynie. Inaczej substancję taką nazywamy kolargolem, korgolem lub srebrem koloidowym. Srebro koloidalne może zostać rozpuszczone w wodzie.
Jak wykorzystywane jest srebro koloidalne w medycynie?
W pierwszej połowie XX wieku w Stanach Zjednoczonych agencja Food and Drug Administration (Agencja Żywności i Leków) zatwierdziła srebro koloidalne do leczenia ran. Z chwilą, gdy na rynku pojawiła się penicylina wynaleziona przez Alexandra Fleminga, a wraz z nią kolejne antybiotyki, zainteresowanie srebrem jako substancją o własnościach antyseptycznych gwałtownie spadło. Dzisiaj jednak, wobec pojawienia się i narastania antybiotykooporności, naukowcy zwracają się ponownie w stronę tego metalu szlachetnego o udowodnionych już w licznych eksperymentach właściwościach i ponownie poddają go badaniom. Współczesna medycyna wykorzystuje m.in. maść z sulfadiazyną srebra, która do dzisiaj jest jednym z wiodących leków o właściwościach antybakteryjnych, w leczeniu ran oparzeniowych i infekcji skórnych. Sulfadiazyna srebra od dekad jest nieprzerwanie stosowana w medycynie.
Srebro koloidalne w medycynie konwencjonalnej i niekonwencjonalnej
Srebro koloidalne używane jest w medycynie tradycyjnej jako środek stosowany zewnętrznie, np. w bakteryjnym zapaleniu spojówek. Agencja Żywności i Leków nie zalicza dziś srebra koloidalnego do bezpiecznych i skutecznych produktów leczniczych. W aptekach dostępne są jedynie suplementy diety z roztworem srebra koloidalnego, jednak przed ich zastosowaniem należy skonsultować się z lekarzem.
Badacze wciąż pracują nad problemem kumulowania się srebra w tkankach i komórkach, co można zaobserwować w przypadku soli srebra oraz roztworów koloidalnych. Stanowi on obecnie jedną z głównych przeszkód w możliwości skutecznego i bezpiecznego korzystania ze zdrowotnych właściwości srebra. Przedawkowanie srebra prowadzi do argyrii (srebrzycy), choroby, będącej skutkiem nadmiernej kumulacji srebra w tkankach, która objawia się m.in. zmianą koloru skóry na jasnoniebieski.
Jako suplement diety srebro koloidalne stosowane jest jako antidotum na przeziębienia, katar, kaszel, grypę, zapalenie oskrzeli, opryszczkę. Wykorzystywane jest w środkach o działaniu przeciwzapalnym, odkażającym oraz łagodzącym świąd skóry.
